Centrum Medycyny Ortopedycznej wg Cyriax'a

Szukaj

Diagnostyka Cyriaxa (Medycyna Ortopedyczna). Zestaw narzędzi fizjoterapeuty.

Wnioskowanie kliniczne

Diagnostyka Cyriaxa (Medycyna Ortopedyczna) to doskonały zestaw narzędzi diagnostycznych w codziennej pracy fizjoterapeuty. Różnicowanie można przeprowadzić przez szczegółowy wywiad i badanie funkcjonalne, a dokładną lokalizacje podrażnionych struktur można poznać albo przez obecność objawów lokalizujących albo przez palpację.

Mówiąc o szczegółowej diagnozie, możemy mówić o precyzyjnym leczeniu.

Drogowskazy kliniczne

Prawidłowa droga do uzyskania dokładnej diagnozy wg metody Cyriax :

  • dobry wywiad
  • badanie funkcjonalne wszystkich struktur w okolicy uszkodzenia.

Nieprawidłowa droga do uzyskania diagnozy to palpacja bolesnego regionu bez uprzedniego przeprowadzenia badania funkcjonalnego.

Diagnostyka Cyriaxa. Czego szukamy?

Poniżej zostana przedstawione zasady diagnostyczne i podstawowe pojęcia Medycyny Ortopedycznej wg Cyriax’a:

  • nierozerwalne prawdopodobieństwa

Nierozerwalne prawdopodobieństwa (inherent likelihoods)

Pojęcie określające możliwości lub ich brak występowania objawów jakie podaje pacjent. W badaniu porównujemy objawy z budową anatomiczną, funkcją uszkodzonego obszary ciała. Jeśli opisywane dolegliwości pokrywają się z anatomią, funkcją i zostają potwierdzone w badaniu funkcjonalnym to mówimy o tzw. nierozerwalnym prawdopodobieństwie w innych przypadkach o nierozerwalnym nieprawdopodobieństwie (inherent unlikelihoods).

  • czerwone flagi (dzwonki alarmowe)

W badaniu niekiedy występują określone symptomy albo kombinacje symptomów i objawów wskazują na poważne uszkodzenia. Cyriax określa takie sytuacje jako dzwonki alarmowe.

  • obiektywne objawy
  • koncentrujemy się „tym” bólu, zgłaszanym przez pacjenta
  • ocena czucia końcowego

Czucie końcowe (end-feel) jest typowym pojęciem Cyriaxa. Opisuje uczucie, które badający ma na końcu zakresu ruchów pasywnych i informuje go o strukturach, które są lub nie są ograniczone ruchowo.

  • objawy lokalizujące, a palpacja tylko wtedy, kiedy jest konieczna

Objaw lokalizujący (localizing sign)

Jest to objaw występujący w czasie wykonywania testów aktywnych lub/i pasywnych, który wskazuje dokładne miejsce uszkodzenia w zajętej strukturze. Daje to tak kompletną diagnozę, że możliwe jest bezpośrednie leczenie uszkodzenia bez poprzedzającej go palpacji.

Diagnostyka Cyriaxa. Jak badamy?

  • używamy zasad selektywnego napięcia
  • używamy ruchów fizjologicznych
  • oceniamy struktury inert – niekurczliwe i kontraktil – kurczliwe

Struktury INERT: torebka stawowa, więzadła, kaletki maziowe, opona twarda, osłonka oponowa i korzenie nerwowe, nerwy obwodowe

Struktury KONTRAKTIL: ścięgno, brzusiec mięśnia, przejście mięśnia w ścięgno, przyczep ścięgna do kości.

  • prosimy pacjenta o współpracę
  • należy brać pod uwagę osobowość pacjenta
  • utrzymujemy równowagę pomiędzy łatwowiernością i nadmiernym sceptycyzmem
  • uwzględniamy badania obrazowe, kiedy to konieczne
Grzegorz Gałuszka

Grzegorz Gałuszka

Instruktor Medycyny Ortopedycznej wg Cyriax'a (OMI Global)